- krótko trzymać
- = krótko wziąć держа́ть в ежо́вых рукави́цах
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
krótko trzymać
Смотреть что такое "krótko trzymać" в других словарях:
trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krótko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., krócej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stanowiąc odcinek o małej długości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga przez las ciągnie się krótko. Krótko podwinięte rękawy. Krótko obcięte paznokcie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzymać — 1. Trzymać kogoś na uwięzi «ograniczać czyjąś swobodę»: (...) komunizm obalił naszą rewolucję, ale rewolucjonistów nie unicestwił. Trzymał ich gdzieś na uwięzi, lecz nie eksterminował. A. Michnik, J. Tischner, J. Żakowski, Między. 2. Trzymać… … Słownik frazeologiczny
krótko — krócej przysłów. od krótki a) w zn. 1: ◊ Ostrzyc (się) krótko «ostrzyc (się) tak, żeby włosy nie były długie» ◊ Ubierać się krótko, nosić się krótko «nosić krótkie sukienki, krótkie ubranie» ◊ Uwiązać coś (np. krowę, cielę) krótko «uwiązać coś… … Słownik języka polskiego
krótko — 1. Krótko i węzłowato «zwięźle, podając ścisłe i najistotniejsze informacje, nie rozwlekając tematu»: Odpowiadać krótko i węzłowato. Jakiego wyznania? Żyd milczy. Po cóż mówić? I tak wszystko przepadło. B. Jasieński, Palę. Oburzony bezkarnością… … Słownik frazeologiczny
blanszować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, blanszowaćszuję, blanszowaćszuje, blanszowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} lekko obgotowywać warzywa, owoce w wodzie, rzadziej w roztworze cukru, soli, kwasów spożywczych; także krótko trzymać je w parze dla uchronienia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
